"จะเด็ดบัวไม่ไว้ใย
จะหักอาลัยไม่ไว้เยื่อ
รักยังฝังจิตต์ไม่คิดเบือนเบื่อ
รักล้น รักเหลือ
มีเยื่อมีใย ฝังใจไม่ลืม
ดาวเคลื่อนเดือนคล้อย
ใช่รักเราลอยคล้อยเคลื่อนเมื่อไร
สายลมพัดชื่นระรื่นหัวใจ
ทำให้โหยไห้
นึกหวนทวนหลังยังจำ
ไม่น่าจะลืมเลย
รักเราเคยชื่นฉ่ำ
รักร้างแรมรา พาให้ระกำ
ทุกเช้าทุกค่ำ
จะร่ำแต่น้ำตานอง………….."
ผมไปเจอกลอนนี้ในสมุดไดอารี่เก่าผม
เพราะจังเลยชอบมาก
ถ้ารู้ว่าใครแต่งช่วยบอกด้วยนะครับ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
โอ้อีดอกบอกรักมาหักอก
อีสัตว์นรกพูดมาได้ไม่อายหมา
สิ่งที่กูได้เห็นมากับตา
มึงกับหมาเอากันอีดอกทอง
ด้วยรักและดอกทอง
จำมาจากเพื่อน เหอ เหอ
.................... เอ่อ คือ เม้นท์ข้างบนแรงจริงๆ
Post a Comment